maandag 31 maart 2008

Dag 5

De afgelopen dagen onder de mand van de tweevoeter doorgebracht. Het is er donker en gelukkig begrijpt hij dat wij katten weliswaar veel beter zien in de schemering, maar niet in het volstrekte donker. Slechts licht geeft zicht. Hij laat een lampje voor me aan.

Menigmaal voor het raam gezeten. De afgelopen nachten was hij weg. Werken. Ze moeten ergens het geld mee verdienen voor hun grote doel: kattenvoer voor ons.

Vandaag maar wat met hem gesproken, ook al zal die hersenreservespeler er weinig van begrijpen.

Iets om hem heen gedanst. Schijn van contact gegeven. Ze zijn zo snel tevreden, de knutsels.

zaterdag 29 maart 2008

Dag 3

OCHTEND
Heb enige tijd voor het raam gezeten. Buiten zag ik allemaal tweevoeters, natuurlijk allemaal druk bezig met kattenvoedsel halen.
Het zijn onbegrijpelijke wezens, maar ach, ze hebben hun nut.

vrijdag 28 maart 2008

Dag 2

OCHTEND
Hij kon me niet vinden. Hij zocht overal, maar op de verkeerde plekken. Mooi om te zien zo'n radeloze tweebener.

Ik denk dat hij geen Chinees is. Hij zet eten voor me neer. Probeert me ermee te lokken.
Kan zijn dat ie me vet wil mesten, zodat ie meer heeft.
Ik besluit niet te eten. Vertrouw nooit mensdieren.

donderdag 27 maart 2008

Dag 1 (vervolg)

AVOND
Ik weet dat de menswezens koeien slachten voor mijn eten. De resten ervan eten ze zelf op, met dingen die uit onze poep groeien. Gras en zo. Ze eten zo vies die menswezens. Nooit eens muis.
Van een Cyperse heb ik wel eens gehoord dat Chinese achterpootlopers dat met katten doen, slachten. Hoe weet ik of de tweebener in mijn huis een Chinees is?
Ik wou dat ik het de poes die vroeger mijn moeder was, vragen kon.
Ik zal op mijn hoede moeten zijn. Hem goed in de gaten houden. Dat zal wel lukken, menswezens zijn zo dom.
Ik blijf nog even achter de kast.

Dag 1

MIDDAG
Ze hebben me in een kooitje gestopt vandaag. Daarna moest ik in een lawaaierig ding. En toen brachten ze me ergens binnen. Dat ene menswezen dat bij mij woonde haalde me uit de kooi en haalde mijn poot door dat stukje binnengrond waar ik altijd in poepen moet. Toen werd ik losgelaten. En toen gingen die twee menswezens weg.
Ik zit nu bij een vreemd menswezen - ik heb hem al eens gezien, maar mocht hem niet - achter een ladekast. Normale wezens als poezen zijn hier niet. Gelukkig zit dat menswezen niet de hele tijd in mijn woonhok.
Vraag me af wat ik hier moet.